„Truma”: Uświęcenie materii jako droga do Boga

W tygodniowym rozdziale „Truma” ujawnia się jeden z najgłębszych aspektów duchowej drogi człowieka – zdolność przekształcenia świata materialnego w naczynie dla Boskiego światła. Wszechmogący zwraca się do narodu Izraela z przykazaniem:

„I wezmą Mi dar ofiarny (trumot) od każdego, kto zechce dać z serca” (Wj 25,2).

I dalej czytamy:

„Niechaj sporządzą Mi przybytek, a Ja będę mieszkał pośród nich” (Wj 25,8).

To jedno z najbardziej enigmatycznych sformułowań w Torze. Dlaczego powiedziano „pośród nich”, a nie „w niej” – to znaczy, nie w samej Świątyni? Odpowiedź, którą daje Tora, zmienia nasze rozumienie służby: celem Miszkanu (Przenośnej Świątyni) nie jest ograniczenie obecności Wszechmogącego do konkretnego miejsca, lecz to, aby każdy człowiek uczynił swoje serce i swoje życie miejscem, w którym przebywa Bóg.

Materialne jako narzędzie duchowego wzniesienia

Na pierwszy rzut oka, pomysł budowy świątyni ze złota, srebra, drogocennych kamieni i tkanin wydaje się paradoksalny. Czyż nie powinniśmy szukać Boskości w oderwaniu od materialnego świata? Czyż duchowość nie jest przeciwieństwem bogactwa i fizycznych atrybutów?

Rabbin Abraham Izaak Kook wyjaśnia ten paradoks następująco:

„Świętość nie polega na zaprzeczaniu materialnemu, lecz na jego uwzniośleniu. Świat został stworzony nie po to, by od niego uciekać, lecz po to, by go uświęcać”.

Tora nie wymaga od człowieka porzucenia materialności, lecz uczy, jak uczynić ją przejrzystą dla światła Boskiego.

Arka Przymierza: harmonia wewnętrzna i zewnętrzna

W centrum Miszkanu stała Arka Przymierza – najświętszy przedmiot, przechowujący Tablice Przymierza. Została wykonana z drewna akacjowego i pokryta złotem od wewnątrz i na zewnątrz (Wj 25,11).

Ten obraz jest pełen głębokiej symboliki. Drewno to życie, ruch, wzrost, a złoto – wieczność, czystość, najwyższe duchowe światło. Arka uczy nas, że:

1. Człowiek powinien dążyć do duchowości, lecz nie odrywać się od życia. Drzewo to życie, a złoto to świętość. Tylko ich połączenie tworzy święte naczynie Przymierza.
2. Wewnętrzne i zewnętrzne muszą być harmonijne. Tora wymaga, aby złoto pokrywało Arkę nie tylko na zewnątrz, ale i wewnątrz. To symbolizuje, że człowiek powinien być uczciwy i czysty nie tylko zewnętrznie, ale i w swoich myślach i intencjach. Jak powiedziano w Talmudzie (Jom 72b):

„Człowiek, w którego sercu nie ma prawdy, nie może być prawdziwym naczyniem Tory”.

Miszkan – model stworzenia i ludzkiej duszy

Mędrcy widzą w konstrukcji Miszkanu nie tylko Świątynię, ale i miniaturowy model świata. W każdym jego elemencie – wskazówka na strukturę Wszechświata, ludzkiej duszy i samych przykazań Tory.

• Menora (Świecznik) – symbolizuje światło mądrości i Boskiego objawienia.
• Ołtarz – służy przypomnieniem o poświęceniu i dążeniu w górę.
• Stół z chlebami ofiarnymi — wskazuje na poświęcenie dobrobytu materialnego.

Podobnie jest w życiu człowieka — w każdym aspekcie jego istnienia można odnaleźć Boskość, jeśli patrzy się na świat oczami Tory.

Prawdziwa ofiara: otwarcie serca

Ciekawe, że przykazanie budowy Miszkań nie jest sformułowane jako obowiązek, lecz jako dobrowolna ofiara:

„Od każdego, kto zechce dać z serca” (Wj 25:2).

To pokazuje, że prawdziwa służba Najwyższemu jest niemożliwa bez osobistego dążenia, bez pragnienia duszy. Można przynieść góry złota, ale jeśli w tym nie ma serca, nie stanie się to naczyniem świętości.

Rav Kuk podkreślał:

„Prawdziwa świętość objawia się nie w formie, lecz w ogniu duszy, który napełnia formę sensem”.

Wniosek: przemiana świata w Świątynię

Rozdział „Truma” ukazuje nam tajemnicę Boskiej obecności: Wszechmogący nie przebywa tylko w niebiosach, czeka, aż człowiek oświeci swój świat, przemieni swoją codzienność w Miszkan.

Często myślimy, że świętość to coś odległego, dostępne tylko wielkim mędrcom. Lecz Tora uczy, że każdy z nas jest zdolny zbudować Świątynię w swojej duszy.

 Jak możemy to zrobić?

• Uświęcając swoją pracę, przemieniając ją w środek służenia dobru.
• Wkładając serce w modlitwę, aby nie była mechaniczna, lecz napełniona szczerym pragnieniem związku z Stwórcą.
• Tworząc atmosferę pokoju i świętości w swoim domu, czyniąc go miejscem Boskiej obecności.

Rabin Kook pisał:

„Ten, kto rozumie, że światło Boskie można odkryć w każdym aspekcie życia, już mieszka w Świątyni”.

Rozdział „Truma” uczy nas nie uciekać od świata, lecz przemieniać go, odnajdywać w nim świętość i czynić swoje życie naczyniem dla Boskiego światła.

Niech ta lekcja zainspiruje nas do budowania swojego wewnętrznego Miszkanu, aby Wszechmogący mógł rzeczywiście powiedzieć:

„Mieszkam pośród nich”.

Lekcja audio w języku rosyjskim: https://youtu.be/DoQYRIfgacc